Wybitny reżyser teatralny, aktor, animator życia teatralnego, minister kultury i sztuki w latach 90-tych, twórca słynnej inscenizacji „Dziadów” Adama Mickiewicza z 1968 roku. Urodził się 17 maja 1924 w Kowlu w dzisiejszej Ukrainie. Swoje teatralne życie rozpoczął jako aktor w teatrach w Rzeszowie i Jeleniej Górze (1944-46), następnie grał na scenie Teatru Wojska Polskiego w Łodzi (1946-49). W latach 1946-61 oraz 1975-80 był dyrektorem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. W 1968 roku został zmuszony przez władze komunistyczne do rezygnacji z fotela dyrektora i kierownika artystycznego Teatru
Narodowego w Warszawie. Przyczyną dymisji była głosna inscenizacja „Dziadów” Adama Mickiewicza, która jako nieprawomyślna została zdjęta z afiszy.
Jako reżyser pracował w kraju i za granicą, m.in. w Piccolo Teatro w Mediolanie i w Burgtheater w Wiedniu (1968-74), od 1981 r. był dyrektorem Teatru Polskiego w Warszawie (od 1981). Dwukrotnie sprawował funkcję ministra kultury i sztuki.
Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Przez krytyków uznawany jest za wybitnego reżysera polskiej klasyki. Był laureatem wielu nagród.
Jego ostatnim, niedokończonym projektem była inscenizacja „Hamleta” na deskach Teatru Nowego w Łodzi, gdzie pełnił funkcję dyrektora artystycznego.
