Otoczmy troską życie polskich migrantów

— Instytut Duszpasterstwa Emigracyjnego (IDE) erygowano w maju 1984 roku. Wcześniej, na mocy pozwolenia Prymasa Polski z dnia 28 listopada 1983 roku, zgodnie z postanowieniem VII Kapituły Generalnej i po uzyskaniu zgody Rady Generalnej Towarzystwa Chrystusowego ówczesny przełożony generalny ks. dr Edward Szymanek TCh powołał do życia nasz Instytut mianując jego dyrektorem ks. prof. Bogusława Nadolskiego.

Bezpośrednim celem IDE było przygotowywanie specjalistycznych kadr w zakresie apostolatu emigracyjnego. Zdaniem ks. dr Józefa Bakalarza nasz Instytut miał być: sercem i motorem ruchu apostolatu emigracyjnego praktykowanego w różnych formach i według różnych metod.

— Polacy nadal masowo opuszczają swą ojczyznę. W ostatnim czasie ponad 2 mln rodaków opuściło nasz kraj, podejmując prace sezonowe, udając się na studia, wyjeżdżając w „ciemno” lub z rodziną, aby lepiej żyć. Chcemy, aby wszyscy rodacy przebywający poza ojczyzną mogli, w miarę swych potrzeb, modlić się po polsku. Każdy, kto szuka polskiego kapłana w różnych zakątkach świata, niech zajrzy więc na stronę internetowa naszego Instytutu. Podajemy tam adresy polskich ośrodków duszpasterskich.

Praca naszego Instytutu prowadzona w porozumieniu z rektorami Polskich Misji Katolickich w Europie, pod honorowym patronatem Prymasa Polski, polega też na zbieraniu i aktualizowaniu bazy danych o polskojęzycznym duszpasterstwie w świecie. Uzupełniamy ponadto bieżące wydarzenia polonijne, podajemy teksty modlitw i katechezę dla dorosłych. Wszystko to w trosce o pogłębianie wiary naszych Rodaków za granicą.

— Potrzeba utworzenia Instytutu wynikała z wyraźnego zalecenia Kościoła: aby ustanowić, jeśli warunki temu sprzyjają, kolegium kapłanów przeznaczonych do pracy wśród migrantów, a co najmniej wybrać odpowiednie Instytuty, korzystając przy tym z pomocy wyspecjalizowanych seminariów, jeśli takie istnieją, dla wychowania kandydatów do stanu kapłańskiego danej grupy językowej… Kiedy Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego afiliowane zostało do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu, wtedy Instytut otrzymał nowy zakres swej działalności.

Naszymi priorytetami są dziś: zbieranie, opracowywanie i aktualizowanie bazy danych o duszpasterstwie polonijnym i jednoczesne informowanie różnymi sposobami (media, lotniska, biura podróży…) wyjeżdżających za granicę o polskich kapłanach posługujących na całym świecie; współpraca z instytucjami kościelnymi i państwowymi (ambasady i konsulaty RP) w środowiskach pobytu polskich emigrantów i opracowywanie raportów o migracji rodaków na potrzeby przełożonego generalnego i Episkopatu Polski; organizowanie sympozjów i kursów dla księży i sióstr zakonnych wyjeżdżających do pracy duszpasterskiej za granicę i wreszcie szeroko pojęta animacja informacyjno-modlitewna poprzez wysyłanie przygotowanych materiałów do zainteresowanych.

Owocem tychże sympozjów w Domu Głównym Towarzystwa Chrystusowego są też publikowane od roku 1988 wybrane materiały w „Studiach Towarzystwa Chrystusowego” pod redakcją ks. prof. Wojciecha Necla.

— Zorganizowaliśmy ją w dniach 14-15 października 2009 roku w Domu Głównym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu w 5. rocznicę opublikowania Instrukcji Erga migrantes caritas Christi – wydanej przez Papieską Radę do Spraw Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących.

Instrukcja ta chce być eklezjalną odpowiedzią na nowe zapotrzebowania duszpasterskie migrantów, aby ich z kolei doprowadzić do przekształcenia doświadczenia migracyjnego w okazję wzrastania w chrześcijańskim życiu i nowej ewangelizacji.

Wśród przybyłych gości byli m.in. ks. bp Ryszard Karpiński, były delegat Konferencji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Emigracji, który podzielił się refleksją nt. Rola Konferencji Episkopatów wobec migrantów, ks. bp Edward Janiak, przewodniczący Rady Krajowej Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek oraz ks. abp S. Gądecki. Uczestnikami konferencji byli: księża, bracia i klerycy Towarzystwa Chrystusowego, siostry Misjonarki Chrystusa Króla z siostrą wikarną Ewą Kaczmarek na czele i wielu innych gości przybyłych z różnych stron Polski i świata – m.in. ks. Krzysztof  Tyliszczak TChr, kanclerz PMK w Anglii i Walii, ks. Stanisław Iwańczak TChr z Neapolu, ks. Henryk Kruszewski OMI z Luksemburga.

— Tradycją naszego Instytutu staje się przyznawanie, raz w roku, „Pierścienia” Jana Pawła II za zasługi w działalności duszpasterstwa polonijnego. Rok temu otrzymał go Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski — ks. bp Stanisław Budzik. W tym roku nasze wyróżnienie otrzymała osoba świecka — dr Krzysztof Świderek, były konsul RP na Białorusi w uznaniu zasług za: wielki trud wspierania kapłanów polonijnych i środowisk emigracyjnych na całym świecie, zwłaszcza na Ukrainie i Białorusi.

Kontakt dr K. Świderka z ludźmi Kościoła zaowocował wieloma inicjatywami – m.in. organizacją polonijnych koncertów papieskich, pomocą w budowie pomników Sługi Bożego Jana Pawła II w Polsce i na Wschodzie, czy pomocą w remontach, odnawianiu i wyposażaniu świątyń.  

Więcej o naszej działalności dowiedzieć się można ze strony internetowej Instytutu: www.tchr.org/ide. Wszystkich zainteresowanych serdecznie tam zapraszam.

1. Ks. dyrektor Wiesław Wójcik TCh

2. Prezydium konferencji organizowanej pod hasłem „Otoczmy troską życie polskich migrantów”

3. Mszę św. dla uczestników konferencji w Domu Głównym Towarzystwa Chrystusowego w Poznaniu

4. Dr Krzysztof Świderek (z prawej) – były konsul RP w Mińsku na Białorusi odznaczony „pierścieniem” Jana Pawła II za zasługi w działalności duszpasterstwa polonijnego.