Aktor i reżyser teatralny, profesor i rektor PWST w Warszawie. Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, które ukończył w ramach tajnego nauczania w 1942. Studiował następnie w konspiracyjnym Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Uczestniczył w podziemnych przedstawieniach teatralnych, recytując poezję Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Gajcego. Brał udział w powstaniu warszawskim. Po II wojnie światowej uzyskał dyplom w Łodzi. W 1945 debiutował w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, od 1949 był związany z teatrami warszawskimi.
W latach 1947–1956 był lektorem Polskiej Kroniki Filmowej. W 1957 debiutował w Teatrze Dramatycznym jako reżyser. W latach 1995–1999 zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie. Od 1953 wykładał w PWST w Warszawie. Zasiadał w Narodowej Radzie Kultury (1986), w latach 1989–1996 był prezesem Związku Artystów Scen Polskich. Od początku lat 80. działał w opozycji demokratycznej, należał do "Solidarności". W czerwcu 1987 witał Jana Pawła II podczas spotkania papieża ze środowiskiem artystów. Był członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej i Komitetu Obywatelskiego, z ramienia którego zasiadał w Sejmie kontraktowym w latach 1989–1991. Zagrał ponad 200 ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych, m.in. w filmach Andrzeja Wajdy i Tadeusza Konwickiego. Reżyserował ponad 100 przedstawień teatralnych i telewizyjnych. 11 listopada skończył 85 lat. Jubileusz świętował na deskach Teatru Narodowego w Warszawie, grając hrabiego Matwieja w sztuce "Iwanow".
