Narodowego w Warszawie. Przyczyną dymisji była głosna inscenizacja „Dziadów” Adama Mickiewicza, która jako nieprawomyślna została zdjęta z afiszy.
Jako reżyser pracował w kraju i za granicą, m.in. w Piccolo Teatro w Mediolanie i w Burgtheater w Wiedniu (1968-74), od 1981 r. był dyrektorem Teatru Polskiego w Warszawie (od 1981). Dwukrotnie sprawował funkcję ministra kultury i sztuki.
Był doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy. Przez krytyków uznawany jest za wybitnego reżysera polskiej klasyki. Był laureatem wielu nagród.
Jego ostatnim, niedokończonym projektem była inscenizacja „Hamleta” na deskach Teatru Nowego w Łodzi, gdzie pełnił funkcję dyrektora artystycznego.