Nasza prasa stanowi właśnie dowód na to, że skupisko polonijne istnieje oraz działa
( A.Sielicki)
Rozmowa wirtualna – odpowiedzi na pytania Gazety Petersburskiej –
z Aleksandrem Sielickim – wybitnym działaczem polonijnym w Krasnodarze (Rosja)
(Ku temu jest szczególna okazja – 20.lecie Gazety Petersburskiej
i 28.lecie odrodzenia prasy polonijnej w Petersburgu)
I. Prasa polska w Rosji
1. Czy możemy mówić o prasie polonijnej w Rosji? Czy jest potrzebna i dla kogo? Czym powinna się wyróżniać, językiem – po polsku, czy po rosyjsku?
Na szczęście tak! Potrzebna jest przede wszystkim dla nas, naszej młodzieży, w mniejszym stopniu – dla środowiska Polakom sprzyjającego. W niczym nie powinna się wyróżniać, ma być nasza, z polską twarzą. Oba języki są właściwe i naturalne.
2. Krąg czytelników, dla kogo?
Trzon czytelników stanowią oczywiście osoby o polskich korzeniach oraz miłośnicy kultury polskiej.
3. Czy jesteśmy potrzebni dzisiaj, czy pracujemy dla potomności?
Nasza prasa stanowi właśnie dowód na to, że skupisko polonijne istnieje oraz działa. Co do potomności – przypomnijmy sobie jak budujące dla nas są prasowe wiadomości o Polakach z lat bardzo już odległych.
II. Historia prasy polonijnej, którą zna Pan?
1. Czy to droga przez mękę, pokonywana przez zapaleńców?
Nigdy nie spotykałem się z takim zjawiskiem jak męka, nie znam również prawdziwych zapaleńców. Cały proces powstawania każdego kolejnego numeru odbywa się w atmosferze rutynowej, lecz koleżeńskiej współpracy i życzliwości.
2. Autorzy – czy chcą pisać?
Nasi autorzy piszą dla nas jak najchętniej i bardzo sobie cenią możliwość opublikowania swoich materiałów na naszych łamach.
3. Jak aktywizować środowiska, jak uatrakcyjniać treści?
Aktywizacja środowiska polonijnego to domena nie tyle pisma, co organizacji. Każdy temat podany z udziałem szczerego osobistego zaangażowania się stanowi atrakcję.
III .Tematyka
1. Czy tylko martyrologia i historia?
Jako historyk zawodowy zawsze doceniam materiały, dotyczące wkładu Polaków w rozwój naszego regionu, kraju, a nawet ludzkości. Temat martyrologii Polaków jest wieczysty.
2. Promocja środowisk twórczych i czy tylko folklor?
Nie unikamy promowania każdego przejawu kultywowania polskości.
IV. Integracja
1. Nigdy nie spotkali się dziennikarze polonijni Rosji, jak Pan myśli, dlaczego?
Dziennikarze polonijni do roku 2012 mieli niezwykle piękną możliwość spotykania się w ramach corocznego Światowego Forum Mediów Polonijnych. Ostatnio działa podobne forum w skali europejskiej. Były próby zorganizowania spotkań redaktorów pism polonijnych, podejmowane przez placówki dyplomatyczne.
2. Powstają organizacje prasy polonijnej w Europie, na Wschodzie, a u nas nie ma…
Chyba nie było na to rzeczywistej potrzeby.
V. I co zostanie z tych lat?
Poczucie, że robiło się, co dusza pragnęła.
1. Przyszłość, – od kogo zależy?
Nie ma cudów, przyszłość jest w rękach najmłodszych.
2. O sobie, o pracy i działaniach…
Urodziłem się w dniu 17 listopada 1975 roku w Krasnodarze. Należę do starodawnego rodu szlacheckiego Sielickich herbu Korczak.
Po zdobyciu matury w roku 1992 rozpocząłem studia na Wydziale Historycznym Kubańskiego Uniwersytetu Państwowego, które ukończyłem z wyróżnieniem w roku 1997. W latach 1997–2000 odbyłem studia podyplomowe na Kubańskim Uniwersytecie Państwowym oraz staż na Katedrze Dziejów Średniowiecza Petersburskiego Uniwersytetu Państwowego.
W roku 2001 obroniłem pracę doktorską z zakresu nauk historycznych. Od tego czasu pracuję na Katedrze Archeologii, Etnologii, Dziejów Świata Starożytnego i Średniowiecza (od 2016 roku – Katedra Historii Powszechnej i Stosunków Międzynarodowych) Kubańskiego Uniwersytetu Państwowego w charakterze wykładowcy na stanowisku docenta.
Interesy naukowe: ogólne problemy genezy politycznej rządzenia oraz sakralizacji władzy, historia szlachty polskiej, problemy heraldyki i genealogii europejskiej, dzieje społeczności polskiej oraz katolicyzmu w Rosji, etniczna i polityczna historia Kaukazu.
W charakterze inicjatora oraz organizatora przeprowadzam w Krasnodarze od 2002 roku corocznie Międzynarodowe Konferencje Naukowe pt. „Polacy w Rosji”.
Jestem autorem zbioru zarysów historycznych „Polacy na Kubaniu”, współautorem książki „Martyrologium Polaków z Kubania”, oraz kilkudziesięciu publikacji naukowych z zakresu dziejów Polaków na Kubaniu oraz Kaukazie Północnym. Pod moją redakcją naukową ukazały się cztery książki z serii „Polacy w Rosji”, opracowanie Aleksandra Bogolubowa „Polacy na Kaukazie Północnym w XIX–XX w.” oraz zbiór materiałów naukowych „Grupy etniczne. Religia. Społeczeństwo.”
Od roku 1994 należę do członków Polskiego Centrum Narodowo-Kulturalnego „Jedność” w Krasnodarze. Od roku 2001 i do dnia dzisiejszego jestem Prezesem tej Organizacji, jednocześnie będąc członkiem, zaś w latach 2007–2011 zastępcą Prezesa Zarządu Centrum Kultur Narodowych Kubania.
W roku 2002 założyłem pismo polonijne „Wiadomości Polskie”, którego do dziś dnia jestem redaktorem naczelnym.
W roku 2010 utworzyłem Festiwal Zespołów Polonijnych z Południa Rosji, którego jestem kierownikiem-dyspozytorem.
Od 2002 roku należę do składu Komisji Naukowej, zaś od roku 2012 również do Prezydium Federalnej Autonomii Narodowo-Kulturalnej „Kongres Polaków w Rosji”.
W latach 2008–2011 byłem członkiem Polonijnej Rady Konsultacyjnej przy Marszałku Senatu RP VII kadencji, zaś w latach 2014–2017 należałem do członków Rady do Spraw Oświaty Polonijnej przy Ministrze Edukacji Narodowej RP.
W latach 2006–2015 należałem do członków Rady do Spraw Rozwoju Instytutu Społeczeństwa Obywatelskiego oraz Praw Człowieka przy gubernatorze Kraju Krasnodarskiego, zaś w latach 2013–2015 do członków Izby Społecznej Kraju Krasnodarskiego pierwszej kadencji.
Należę do pocztu Związku Szlachty Polskiej oraz jestem członkiem rzeczywistym Zrzeszenia Szlachty Rosyjskiej. W Zrzeszeniu Szlachty Kubania od roku 2016 jestem kierownikiem Służby Genealogicznej.
Jestem udekorowany brązowym Krzyżem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2013 r.), Medalem Komisji Edukacji Narodowej RP (2010 r.), medalem 70 Lat Kraju Krasnodarskiego (2007 r.).
Współredakcja: co może zaproponować Pan (ciekawe osoby, historie ludzkie) Moje (tzn. Aleksandra) życie.
W ciągu wielu lat naszej działalności wydawniczej powstał pokaźny dorobek z którego Pani, mając chęć, zawsze mogłaby skorzystać.
Dziękuję serdecznie za odpowiedzi, serdecznie zapraszam do współpracy z Gazetą Petersburską do współredagowania naszego pisma. Może zainicjujemy spotkanie redaktorów i autorów pism polonijnych w Rosji ( jest nas garstka…)?
Teresa Konopielko
Gazeta Petersburska
redaktor naczelna
czerwiec 2018
