…a na koncie utwory prawie 50 polskich pisarzy. Z większością się przyjaźniła. Uwielbiała Tadeusza Konwickiego, Tadeusza Różewicza poznała w Krakowie na spektaklu Kantora, bilety załatwiał Kornel Filipowicz. Po Powązkach w Zaduszki oprowadzał ją Ryszard Kapuściński, delegacje służbowe spędzała u Wiesława Myśliwskiego,i pytała o „Kamień na kamieniu”. „Pięknych dwudziestoletnich” i opowiadania Hłaski tłumaczyła do szuflady, czekały na wydanie do pierestrojki…
Starosielska przez wiele lat pracowała w renomowanym czasopiśmie „Inostrannaja Literatura”, prezentującym w ZSRR, a później w Rosji współczesną literaturę światową. Opublikowała w nim około 200 artykułów, recenzji oraz przekładów dzieł polskich twórców na język rosyjski. Kierowała seminarium dla młodych tłumaczy przy Instytucie Polskim w Moskwie. Była redaktorką polskiej serii w wydawnictwie NLO (Nowoje Literaturnoje Obozrienije).
Była laureatką nagród za przekłady literackie, odznaczeń polskiego PEN-Clubu i ZAIKS-u. W 2008 roku otrzymała Nagrodę Transatlantyk za wybitne zasługi w promocji literatury polskiej. W 2014 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP.
Była jedną z tych osób, które podtrzymywały dla nas wszystkich kontakty kulturalne Polski i Rosji. Dzięki niej przestrzeń kulturalna Rosji i Polski – ludzie, wydarzenia, książki, film i teatr tworzące tę przestrzeń – były żywe, bardzo życzliwe i wzajemnie się przenikające.
Warwara Gornostajewa, redaktor wydawnictwa Corpus .
Na podstawie http://ksiazki.onet.pl/ksenia-starosielska-nie-zyje-miala-80lat/kbmbtf,
