Czytelnicy Gazety Petersburskiej bardzo często zadają pytania dotyczace sióstr zakonnych i ich posługi wśród nas? W lipcu 1997 r. w kościele św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, w Sankt Petersburgu, której Proboszczem do chwili obecnej jest Ks. Krzysztof Pożarski, rozpoczęły swoją posługę Siostry z Szensztackiego Instytutu Sióstr Maryi. Krótko po przybyciu sióstr, dzięki staraniom Ks. Proboszcza K. Pożarskiego, w lewej bocznej nawie kościoła pojawił się obraz Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej — Wychowawczyni nowego człowieka i nowej wspólnoty — który jest w szczególny sposób czczony przez tę właśnie Wspólnotę Sióstr i członków Ruchu Szensztackiego. Obraz namalował na początku 1998 roku petersburski malarz P.Władimir Korban.
Poświęcenie obrazu miało miejsce w tym samym roku i dokonał go ówczesny Administrator Apostolski dla katolików europejskiej części Rosji J.E. Ks. Arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz. W Roku Jubileuszowym w czasie narodowej pielgrzymki Polaków do Rzymu Jan Paweł II poświęcił koronę, którą Ks.Abp T. Kondrusiewicz ukoronował 1 października 2000 r. obraz Matki Bożej.
Jedną z Sióstr należących do tej Wspólnoty jest s.M.Waleria, która ponad pięć lat pracowała w naszym mieście Siostra M. Waleria przyjeżdżała do Petersburga kilkakrotnie. Ostatnio zatrzymała się u nas na dłużej, bo na pięć lat. Urodziła się na Białorusi. Wstąpiła do Szensztackiego Instytutu Sióstr Maryi w Otwocku k. Warszawy i tam przeżywała swoją duchową formację.
Po przyjeździe do naszego miasta bardzo aktywnie właczyła się w życie parafii św. Stanisława, organizacji polonijnych oraz życie Kościoła 
Rzymsko-Katolickiego nad Newą. Wokół s. M. Walerii zawsze gromadziły się małe dzieci, dla każdego z nich miała coś słodkiego lub zabawnego. Emanowała ciepłem i dobrocią. Potrafiła rozmawiać ze starszymi, doświadczonymi przez życie ludźmi, dla każdego miała słowo otuchy i szczerego współczucia. Potrafiła zrozumieć wiele trudnych spraw.
Rzymsko-Katolickiego nad Newą. Wokół s. M. Walerii zawsze gromadziły się małe dzieci, dla każdego z nich miała coś słodkiego lub zabawnego. Emanowała ciepłem i dobrocią. Potrafiła rozmawiać ze starszymi, doświadczonymi przez życie ludźmi, dla każdego miała słowo otuchy i szczerego współczucia. Potrafiła zrozumieć wiele trudnych spraw.Byłam w swoim czasie zaszczycona zaproszeniem Siostry na zajęcia z języka polskiego. Widziałam jak bardzo starannie przygotowywała się do nich i nie krępowała się prowadzić lekcje w obecności rodziców, babć, czy dziadków. Z przyjemnością wspominam inscenizacje na tematy religijne i patriotyczne związane z historią Polski. Potrafiła dobrać interesujące wiersze dla podopiecznych biorących udział w konkursie recytatorskim „Kresy”, a także zorganizować prawdziwe święto dla większej grupy dzieci i młodzieży (chociażby spotkanie ze św. Mikołajem).
Apostolska działalność Siostry M. Walerii rozwijała się w cieniu Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej, powołanego specjalnym dekretem z dnia 19 maja 2009 roku przez Metropolitę Archidiecezji Matki Bożej w Moskwie J. E. Ks. Abp Pawła Pezzi, na prośbę skierowaną przez Ks. Proboszcza K.Pożarskiego w imieniu parafian i modlacych się pątników. „Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej jest pierwszym oficjalnie ustanowionym sanktuarium maryjnym nie tylko w Sankt Petersburgu ale i w Federacji Rosyjskie.j”
S. M. Waleria z miłością troszczyła się o Sanktuarium Matki Bożej, układając przepięknie kwiaty, gromadziła wokół niego osoby powierzone Jej w modlitewnych kręgach małych kapliczek MTA (Pielgrzymujących Sanktuariów). Sanktuarium było też miejscem osobistej modlitwy siostry Walerii i duchowej siły w podejmowaniu zadań jako katechetki w parafialnej szkółce niedzielnej z małymi dziećmi, nastolatkami, młodzieżą i rodzinami. Talent organizatorski, wytrwałość były tymi cechami, które pomagały siostrze w realizowaniu podjętych inicjatyw – od samych drobnych, po te największe.
Teresa Konopielko sierpień 2010
Historia Ruchu Szensztackiego
Ruch Szensztacki został założony w dniu 18 października 1914 r. przez Sługę Bożego Ojca Józefa Kentenicha (1885-1968). Założyciel odznaczał się heroiczną wiarą w Opatrzność Bożą, miłością do Maryi, którą czcił pod wezwaniem Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej. Z Jej pomocą oraz pod Jej opieką pragnął wychować apostołów miłujących Kościół oraz aktywnie włączających się w ewangelizację świata. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1975 r.W Ruchu Szensztadzkim jest miejsce dla każdego: dla duchownych i świeckich, dla mężczyzn i kobiet, dla młodych i starszych.
Instytut Sióstr został założony w mieście Schönstatt (Niemcy) w dniu 1 października 1926 r. Do Polski siostry przybyły w 1946 r. i zatrzymały się w Ząbkowicach Śląskich, a placówkę w Otwocku założyły w 1958 r.
Instytut jest maryjno-apostolską wspólnotą, której głównym celem jest wychowanie nowego człowieka i nowej społeczności. Cel ten urzeczywistnia on poprzez apostolską formację świeckich. Siostry prowadzą pracę formacyjną we wspólnotach dziewcząt, matek, kobiet zawodowo czynnych oraz rodzin. W swym apostolacie ukazują współczesnemu światu wielkość i piękno powołania kobiety, a rodzinom wskazują nieprzemijający wzór życia wspólnotowego w Świętej Rodzinie z Nazaretu. Siostry prowadzą swój apostolat pod patronatem Matki Bożej. Wychowując świeckich do zaangażowania w ewangelizację współczesnego świata oraz do odpowiedzialności za Kościół i świat, ukazują Maryję jako wzór nowego człowieka. Siostry prowadzą także działalność misyjną, ewangelizacyjną na Wschodzie, jak również podejmują pracę we wszystkich zawodach kobiecych.
W Instytucie istnieje również grupa Sióstr poświęcających się kontemplacji, której członkinie prowadzą życie modlitwy i pokuty w intencji Kościoła Świętego oraz całego Dzieła Szensztackiego – tzw. Siostry Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Swoją modlitwą wspierają one również Siostry czynnie zaangażowane w służbę Kościołowi.
Instytut Sióstr liczy ok. 2 760 Sióstr w 19 prowincjach w całym świecie, w tym 127 należy do polskiej prowincji. W całym Instytucie ok. 60 Sióstr prowadzi kontemplacyjny styl życia, w Polsce 4.
W Polsce Instytut posiada 11 placówek, w tym 5 na Wschodzie (Grodno, Mosty, Mińsk Moskwa, Petersburg,).
Dom Prowincjalny Instytutu mieści się w Świdrze przy ul. Bronisława Czecha 9/11. Tutaj też, przy Domu Prowincjalnym znajduje się Wspólnota Sióstr Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu oraz wspólnoty formacyjne: postulat, nowicjat, tercjat. Dom Instytutu Sióstr w Świdrze wraz ze znajdującym się przy nim Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej stanowi centrum Ruchu Szensztackiego w Polsce.
Sanktuarium to jest jednym z wielu sanktuariów szensztackich, istniejących na całym świecie (obecnie 200). Wokół Sanktuatium, które jest miejscem modlitwy, źródłem łask, gromadzą się wspólnoty Ruchu Szensztackiego w Polsce. Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Świdrze, podobnie jak każde Sanktuarium Szensztackie, jest wierną kopią — pod względem wielkości, wyglądu zewnętrznego oraz wystroju architektonicznego — pierwszego sanktuarium powstałego w Schönstatt (Vallendar).
Każde Sanktuarium Szensztackie posiada swoje przesłanie. Sanktuarium w Świdrze powstało we wspólnocie Instytutu Sióstr Maryi po wielu latach modlitw i ofiar. Powojenne warunki społeczno-polityczne nie sprzyjały rozwojowi Ruchu w Polsce. Dopiero przemiany, jakie nastąpiły w latach 80-tych, przyniosły możliwość budowy sanktuarium. Ponieważ polska prowincja sióstr obrała ideał Fidelitas — wierność, dlatego Sanktuarium zostało erygowane pod nazwą Sanktuarium Wierności (Sanctuarium Fidelitatis). W dniu 12 września 1981 r. zostało poświęcone przez ks. abpa Bronisława Dąbrowskiego.
