IX Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński

Ponad 100 osób wzięło udział w IX Międzynarodowym Motocyklowym Rajdzie Katyńskim, który wyruszył z Warszawy. Motocykliści w 17 dni pokonali ponad 6 tys. km, ich trasa przebiegała przez Polskę, Ukrainę, Rosję, Litwę, Łotwę i Estonię. Celem wyprawy jest złożenie hołdu ofiarom zbrodni i dotarcie do miejsc męczeństwa Polaków. W sobotę o godz. 10, na placu Józefa Piłsudskiego odbyły się uroczystości związane z rozpoczęciem rajdu. Motocyklistów oficjalnie pożegnał prymas Polski kardynał Józef Glemp. Co roku trasa rajdowców trochę się zmienia, ale nigdy nie są pomijane najważniejsze cele rajdu – Charków, Katyń i Miednoje. Na każdym motocyklu powiewa polska flaga, a do składanych wieńców przywiązane są symboliczne biało-czerwone szarfy.

Tegoroczny rajd trwał 17 dni, a jego trasa przebiegała przez następujące miasta: Warszawa – Żółkiew – Włodzimierz Wołyński – Lwów – Olesko – Zbaraż -Krzemieniec – Huta Pieniacka – Żytomierz – Berdyczów – Kijów – Charków – Orzeł- Moskwa – Katyń – Miednoje – Sankt Petersburg – Dorpat – Kircholm – Wilno -Soleczniki – Koniuchy – Kopciowo – Suchowola – Sokółka – Warszawa.

W miejscach pamięci uczestnicy rajdu złożyli wieńce i zapalili znicze, spotkali się z Polakami mieszkającymi na Wschodzie. Oprócz odwiedzania grobów pomordowanych Polaków, uczestnicy Rajdów Katyńskich starają się pomóc polskim dzieciom i ich opiekunom mieszkającym na terenach byłych republik ZSRR. Specjalnie dla nich organizowane są zbiórki darów, które potem trafiają do najbardziej potrzebujących.

W Moskwie i Petersburgu do polskich motocyklistów dołączyli motocykliści rosyjscy. — Wspólnie będziemy składać wieńce — powiedział Węgrzyn. W Petersburgu zorganizowano spotkanie z miejscowymi Polakami w Konsulacie Generalnym RP. Z uczestnikami Rajdu spotkał się Konsul Generalny RP w Petersburgu Jarosław Drozd.

Pierwszy Rajd Katyński odbył się w 2001 roku i wzięło w nim udział około 50 motocyklistów. W 2009 roku jest to już ponad sto osób, wśród nich są także kobiety. — To jest właśnie nasz największy sukces: z roku na rok liczba uczestników rajdu rośnie, właściwie bez nagłaśniania medialnego tego wydarzenia. Ciągle zgłaszają się nowe osoby, które chcą z nami pojechać na kolejne rajdy, a wiadomości o tym wydarzeniu rozpowszechniają się pocztą pantoflową — mówił Węgrzyn.

W Miednoje pobudka o godz. 5.30 (3.30 czasu polskiego). Spakowaliśmy mokre namioty i wyruszyliśmy do Petersburga o siódmej: temperatura 7 stopni, mgła. Droga dłużyła się, 100 km przed Petersburgiem dostaliśmy eskortę milicji i ok. 18.00 dotarliśmy do Fortu 7 przed wyspą Kronsztad. Nocujemy na małej wyspie nad Zatoką Fińską, wokół woda i morski wiatr, który szybko wysuszył nasze mokre namioty. Zmęczeni kładziemy się spać, bo jutro czekają nas atrakcje Petersburga. Wyjeżdżamy ok. 10.00 następnego dnia. Najpierw odwiedzamy Piskarowski Memoriał, który upamiętnia ofiary 900 dniowej blokady Leningradu w czasie II wojny światowej — ok. 1,5 miliona ludzi. Składamy wieńce przy głównym pomniku oraz przy tablicy Polaków, którzy zginęli w czasie obrony miasta. Spotkanie w polskim konsulacie z Konsulem, pracownikami i miejscowymi Polakami. Wspólnie wyruszamy na Plac Pałacowy; miasto jest piękne — niestety mamy tylko 45 minut na obejrzenie centrum przy Pałacu Zimowym i zdjęcia. Następnie przenosimy się na Cmentarz Lewaszowski, na którym są groby naszych rodaków. Jesteśmy dzisiaj zachwyceni pracą petersburskiej milicji, która prowadzi nas bardzo sprawnie po mieście. Wszyscy mamy niedosyt — większość chce powrócić jeszcze do Petersburga.